Ringen zijn meer dan opvallende sieraden. Sinds het allereerste begin vervullen ze de functie van een amulet, een indicator van sociale status en zelfs een handtekeningverificatie. Weet je hoe mensen hun ringen anders zouden kunnen gebruiken? Als je antwoord 'nee' is, dan zal dit artikel enig licht werpen op het doel van dit kleine sieraad.
Ringgeschiedenis
Ringen, vingerjuwelen in de vorm van een rand, hoepel of spiraal en gemaakt van verschillende materialen, komen veel voor bij mensen van alle culturen en religies. Botringen werden gedragen in het paleolithicum. Onze voorouders geloofden dat de ronde vorm kon beschermen tegen boze geesten. De eerste metalen ringen ontstonden in de bronstijd. Een ring wordt beschouwd als een symbool van eenheid en eeuwigheid, omdat het door zijn ronde vorm onmogelijk is om te zien waar hij begint en waar hij eindigt.
Vingerjuwelen waren gemeengoed in de oudheid. Ze waren meer dan een decoratiemiddel; vaker wel dan niet, bepaalden ze de sociale positie van een persoon. In de Romeinse Republiek droegen senatoren en ruiters bijvoorbeeld gouden ringen terwijl gewone burgers ijzeren banden droegen. Toen de Romeinse Republiek het Romeinse Rijk werd, werd deze regel afgeschaft. Sinds de 3e eeuw na Christus mochten alle vrijgeboren burgers gouden ringen dragen en bevrijde slaven verfraaiden zich met zilveren sieraden.
Een ring getuigde ook van het erfrecht. Als een krijger stierf in een veldslag, ontving zijn weduwe zijn ring en dat maakte haar een wettige erfgenaam van zijn eigendom.
Functies van ringen
Naast sociale statusindicatoren werden ringen al snel een attribuut van bepaalde beroepen of levensstijlen. Je kunt nog steeds vingerhoedjes in ringstijl vinden, die veel voorkomen bij schoenmakers en naaisters. Boogschutters schommelden vroeger drie ringen, elk op de wijs-, middel- en ringvinger. Hun missie was om de cijfers te beschermen tegen snijwonden in de boogpees. In vuistgevechten gebruikten mannen vaak geïmproviseerde boksbeugels die eruit zagen als ringen met massieve stenen inleg of uitpuilende metalen reliëfs.
Kijk hier eens naar knuckle stofdoek ring.
Mystieke en religieuze betekenis
Daarnaast gaven onze voorouders de neiging om ringen een religieuze en mystieke betekenis te geven. Zo beschouwen moslims kornalijnringen als heilig, aangezien de profeet Mohammed een ring bezat met deze kostbare steen. Ze geloven dat 'degenen die een carneoolring dragen, voortdurend in voorspoed en vreugde verblijven'. Ook aan turkooizen ringen werden wonderbaarlijke eigenschappen toegeschreven. Men geloofde dat het blauwe mineraal omlijst door edelmetaal een talisman zou worden en de eigenaar rijkdom zou brengen.
Kijk hier eens naar turquoise zilveren adelaarsring.
Volkeren uit de oudheid geloofden dat direct contact tussen een edelsteen en de huid de genezende en beschermende eigenschappen van een amulet versterkte. Er waren zelfs onderzoeken die probeerden uit te leggen wat voor mystieke krachten een steen kon bezitten. Saffieren zouden bijvoorbeeld jaloerse mensen moeten verdrijven en fraude en hekserij helpen opsporen. Mensen vertrouwden op robijnen om de gezondheid te versterken, slechte gedachten te verdrijven, strijd te verzoenen en lust te verslaan. Smaragden genazen oogziekten en droegen bij aan de groei van het welzijn. Diamanten beschermden tegen parasieten en versterkten de moed.
In die tijd gingen mystiek en religie hand in hand. Om hun geloof te bewijzen en ook om de verbinding met de Schepper tastbaarder te maken, droegen mensen vroeger (en veel gelovigen nog steeds) sieraden versierd met speciale symbolen of boodschappen. Ringen met citaten uit de heilige boeken zijn te vinden in het christendom, het jodendom en de islam. Veel islamitische ringen dragen bijvoorbeeld korancitaten gegraveerd op carneool, jade of lapis lazuli. Citaten, iconen en heilige afbeeldingen kunnen worden gegraveerd op een edelsteeninleg, ring of het binnenoppervlak van de schacht. Men geloofde dat gravures in de schacht de sterkste beschermende eigenschappen hebben omdat ze in contact komen met de hand.
Kijk hier eens naar Maagd Maria ring.
Tegenwoordig blijven veel mensen geloven in de mystiek van objecten, afbeeldingen en symbolen. Neem bijvoorbeeld motorrijders. Ondanks een stoer en ietwat brutaal uiterlijk zijn motorrijders bijgelovig. Ze geloven dat een schedelring (evenals elk ander stuk van schedel sieraden of zelfs een tatoeage) is een talisman die de dood helpt voorkomen.
Kijk hier eens naar kruis schedelring.
Ringen als geld
Een van de allereerste rollen die aan ringen werd gegeven, was het betaalmiddel (d.w.z. geld). Rond de 10e eeuw voor Christus werden munten geslagen in de vorm van gouden, zilveren, koperen en ijzeren ringen. Ze droegen een stempel om hun gewicht aan te geven. Mensen hadden geen portemonnee nodig om dergelijk geld op te bergen, omdat hun vingers 'portemonnees' werden.
Zelfs vandaag hebben sieraden hun monetaire functie niet echt verloren. U kunt nog steeds keurmerken zien die op items zijn gestempeld om aan te geven van welke legering ze zijn gemaakt en het gehalte aan edele metalen (sterlingzilverproducten hebben bijvoorbeeld een 925-keurmerk dat aangeeft dat het 92,5% puur zilver bevat). Als je weinig geld hebt, kun je je ringen verkopen of verpanden. In de meeste gevallen wordt hun waarde geschat op basis van het gewicht van het edelmetaal in plaats van op ontwerp of merk. Hoe meer een ring weegt, hoe meer geld je kunt krijgen.
Ringen als zegel en handtekening
Al in de oudheid begonnen ringen hun eerste taken uit te voeren. In het bijzonder werd hun een functie van persoonlijke handtekening toevertrouwd. De allereerste exemplaren van zegelringen verschenen in het oude Egypte en al snel werden ze bekend bij Egeërs, Grieken en Etrusken. Die zegels hadden een uitgesneden gezicht dat was vastgemaakt aan een leren of draadframe. Na verloop van tijd werden zegels van goud gemaakt. Ze werden de personificatie van de opperste macht in het oude Egypte. Het recht om dergelijke ringen te bezitten behoorde exclusief toe aan farao's. Veel later veranderden gouden ringen in bling en kwamen ze beschikbaar voor gewone Egyptenaren.
Antieke bladwijzers.
In de oudheid was het gebruikelijk om een zegelring aan de wijsvinger van de rechterhand te dragen. Wanneer iemand zijn zegel moest plaatsen, goot hij gesmolten was op een document of brief en liet een indruk achter met zijn zegelring. Deze afdruk droeg normaal gesproken zijn initialen of familiewapen. Onnodig te zeggen dat alleen rijke en nobele mensen zulke ringen konden hebben, omdat gewone mensen hun naam niet eens konden spellen. Later verspreidden zegels zich onder kooplieden, geldschieters, fabrikanten, doktoren en andere naamloze maar gerespecteerde of rijke mensen.
Verloving met de kerk
Voor katholieke bisschoppen is een zegelring een teken van hun gezag. Elke bisschop ontvangt een bisschoppelijke ring in de wijdingsrite om zijn verloving met de kerk te bevestigen. Normaal gesproken, Bisschop belt zijn gemaakt van goud en voorzien van een enorme inleg van amethist. In de Middeleeuwen hadden edelstenen een gravure die van de ring een persoonlijk zegel maakte. Na verloop van tijd, toen het verzegelen van documenten met was niet meer nodig was, verdween de gravure. Een bisschopsring is niet van een bisschop, het is eigendom van de kerk. Daarnaast kunnen katholieke predikanten meerdere ringen hebben en de meeste worden op bestelling gemaakt. In de meeste gevallen dragen bisschoppen elke dag persoonlijke ringen, terwijl de officiële bisschoppelijke ring alleen voor speciale gelegenheden is.
Kijk hier eens naar Ovale bisschopsring.
Pausen hebben ook speciale ringen als officieel onderdeel van de ornaat. Die stukken worden de ringen van een visser genoemd. Ze alsof ze de status van een paus verifiëren als de gouverneur van St. Peter op aarde. De ringen van de paus werden vroeger gemaakt van verschillende materialen (lood, brons, zilver, enz.), maar sinds de middeleeuwen hebben goudstukken de overhand. Vaker wel dan niet draagt de Ring van een Visser het pauselijke embleem - gekruiste sleutels of een drievoudige kroon.
Bekijk deze christelijke kruisherenring
Daarnaast manifesteert elke ring individualiteit. Elke paus kon een unieke tekening bedenken (pausen mogen een symbool of initialen aan het ontwerp toevoegen) en vervolgens werd er een ring op maat voor hem gemaakt. Het werd gedaan om ervoor te zorgen dat niemand de zegelring van een paus kan kopiëren en zijn handtekening kan vervalsen. Na het overlijden of aftreden van een paus werd zijn ring vernietigd. Voor speciale verdiensten werden kopieën van pauselijke zegels gegeven aan pelgrims en predikanten van de katholieke kerk. Tegenwoordig gebruiken pausen hun ringen niet meer om documenten te verzegelen. Toch bleef de eeuwenlange traditie om een ring te dragen als symbool van hun autoriteit bestaan.
Ringen als een pass
Later gingen ringen fungeren als een soort pasje of identiteitsitem. Met een speciale zegelring kon men geheime bijeenkomsten van Tempeliers, Jezuïeten of Vrijmetselaars bijwonen. Een pasring van de Mason Order zag er bijvoorbeeld uit als een gietijzeren zegelring die de schedel van Adam afbeeldde, gekruiste scheenbeenderen en een gezegde "Je zult zo zijn."
Een klein vissersdorpje in Galway, Ierland, is de thuisbasis van de wereldberoemde Claddagh-ring. Niet veel mensen weten echter dat de Claddagh-ring, die nu een symbool is van liefde en huwelijk, oorspronkelijk werd gedragen door lokale vissers. Elke visser die in Claddagh woonde, droeg een kopie van deze ring om te laten zien dat hij tot de gemeenschap behoorde. Als de vissers van Claddagh een boot tegenkwamen waarvan de bemanning niet zo'n ring had, hadden ze het recht om die te vernietigen. Deze Claddagh-ringen symboliseerden het recht om te vissen in de wateren bij het dorp Claddagh.
Zelfs vandaag de dag zijn er tal van ringen die aangeven dat je tot een groep, club of samenleving behoort. Dat zijn universiteitsklasseringen, legerringen met emblemen van een bepaald regiment, bataljon, squadron of eenheid, MC-clubringen en zelfs kampioenschapsringen. Normaal gesproken hebben deze ringen een unieke iconografie die verband houdt met de geschiedenis of insignes van deze groep.
Kijk hier eens naar Kampioenschap ring.
Ringen voor geheime compartimenten
De geschiedenis kent veel voorbeelden van geheime voorraadringen. Omdat het verborgen compartiment klein was, bood het meestal plaats aan substanties, bijvoorbeeld wierook. Geurende stoffen kwamen erg goed van pas gezien het feit dat vele eeuwen geleden mensen zich zelden waste en op straat verdronken in rioolwater.
Terwijl geparfumeerde ringen het voorrecht waren van het schone geslacht, zagen mannen ze als een kans om wapens te verbergen. Misschien wel de meest opvallende ringen van dit soort behoorden tot de beruchte Borgia-familie. Cesare Borgia stond erom bekend iedereen van het leven te beroven die hem beledigde of hem in de weg stond en zijn favoriete moordinstrument was een dodelijke ring.
Geheime compartiment ringen
Qua ontwerp hadden zijn ringen een deksel dat leek op dat van medaillons. Het verborg een holte bedoeld voor gif. Sommige ringen hadden een draai- of schuifpaneel dat de stash opende, terwijl andere vergiftigde uittreknaalden hadden. Tijdens een ogenschijnlijk vriendelijk gesprek kon Cesare Borgia discreet zijn ring openen en wat gif toevoegen aan de beker van de gesprekspartner. Hij had ook een leeuwenklauwring, onschuldig mooi op het eerste gezicht maar dodelijk in wezen. Zodra Borgia de ring naar binnen draaide, onthulde het zijn giftige 'klauwen'. In een menigte kon Cesare de hand van zijn slachtoffer pakken, hem schudden en hem vervolgens doorboren met een giftige doorn.
Antistress-, puzzel- en transformeerbare ringen
De volgende stap in de evolutie van stash-ringen zijn transformeerbare stukken. De eerste ‘transformatoren’ verschenen tijdens de late renaissance en floreerden gedurende de hele barokperiode. Het idee om op basis van economische redenen het ene sieraad in het andere te veranderen. Zelfs de rijkste families konden het zich niet veroorloven om elke keer dat ze een sociaal evenement of bal bijwoonden een nieuwe ring te kopen. Dankzij het transformeren van sieraden hoefden dames die reisden niet al hun schatten mee te nemen. Het was genoeg om een paar items te hebben die konden worden verdeeld, of omgekeerd, gecombineerd om meerdere unieke stukken te creëren.
Er zijn heel veel ringen die van vorm of uiterlijk kunnen veranderen. Bij sommige modellen kunnen bepaalde elementen door andere worden vervangen (bijvoorbeeld om gemakkelijk te wisselen tussen verschillende edelstenen van dezelfde grootte). Een van de meest ingewikkelde stijlen profiteert van een lagerachtige band (de zogenaamde spinner ring). Het middelste gedeelte van de band draait om zijn as om een patroon of inlay te tonen of te verbergen. Veel mensen beschouwen deze ringen als een anti-stress speeltje - als je graag iets in je handen ronddraait, kan een draaiende ring dit iets zijn.
Kijk hier eens naar Gotische spinnerring
Je kunt ook ringen zien die zijn opgebouwd uit verschillende onderling verbonden delen. Een enorme ring die om je vinger rust, zal zeker een blijvende indruk maken. En als je een kleiner en bescheidener stuk nodig hebt, scheid dan gewoon een deel van de rest en draag het apart.
Puzzelringen behoren ook tot de categorie transformeerbare sieraden. Meestal hebben ze een decor dat uit meerdere delen bestaat. Je kunt de elementen van de setting herschikken om een nieuw patroon te creëren of, als je de juiste combinatie hebt gevonden, een geheim compartiment openen. Dergelijke ringen zijn niet alleen ingewikkelde en originele ornamenten, maar ook hersentraining.
Ringen hebben veel meer functies dan we noemden. We zullen het in de volgende post hebben over hun rol van liefdes- en vriendschapssymbolen, begrafenisattributen en memento mori.